Saltar ao contido

Camillo Ruini

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaCamillo Ruini

(2006) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento19 de febreiro de 1931 Editar o valor en Wikidata (93 anos)
Sassuolo, Italia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Cardeal
28 de xuño de 1991 –
Grand Chancellor of the Pontifical Lateran University (en) Traducir
1991 – 2008
Bispo auxiliar
16 de maio de 1983 –
Bispo titular
16 de maio de 1983 –
Diocese: Sé Titular de Nepte (pt) Traducir
Cardeal Vigário (pt) Traducir
Archpriest of the Saint John Lateran Basilica (en) Traducir
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
Ideoloxía políticaRuinismo (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor en Wikidata
EducaciónPontificia Universidade Gregoriana
Universidade Pontificia Lateranense Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónbispo católico (1983–), sacerdote católico (1954–), teólogo Editar o valor en Wikidata
Membro de
ConsagraciónGilberto Baroni (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Participou en
abril de 2005conclave de 2005 Editar o valor en Wikidata
Premios

Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteCristiani d'Italia (en) Traducir
Journal of Modern Italian Studies (en) Traducir Editar o valor en Wikidata

Camillo Ruini, nado o 19 de febreiro de 1931 en Sassuolo[1] (Italia), é un eclesiástico católico latino, cardeal e vigairo xeral de Roma entre 1991 e 2008.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Estudou Filosofía e Teoloxía na Pontificia Universidade Gregoriana de Roma.[1] O 8 de decembro de 1954 foi ordenado sacerdote por Luigi Traglia, vicerrexente da diocese de Roma.

O 16 de maio de 1983 foi nomeado bispo auxiliar de Reggio Emilia e bispo titular de Nepte. Recibiu a consagración episcopal o 29 de xuño, de mans do bispo de Reggio Emilia Gilberto Baroni.

O 17 de xaneiro de 1991 o papa Xoán Paulo II nomeouno vigairo xeral da diocese de Roma e pro-arcipreste da basílica de San Xoán de Latrán. O mesmo ano, no consistorio do 28 de xuño, Xoán Paulo II creouno cardeal, co título de Cardeal-Presbítero de Sant’Agnese fuori le mura.

Retirouse o 27 de xuño de 2008.

  • La trascendenza della grazia nella teologia di san Tommaso d'Aquino. Roma: Pontificia Universidade Gregoriana. 1971. 
  • Il Vangelo nella nostra storia: Chiesa cultura e società in Italia. Roma: Città Nuova. 1989. 
  • Le ragioni della fede: indicazioni di percorso. Cinisello Balsamo: San Paolo Edizioni. 1993. 
  • Chiesa del nostro tempo: prolusioni 1991-1996 I. Casale Monferrato: Piemme. 1996. 
  • Chiesa del nostro tempo: prolusioni 1996-2001 II. Casale Monferrato: Piemme. 2001. 
  • Verità è libertà: il ruolo della Chiesa in una società aperta. Milán: Mondadori. 2006. 
  • Alla sequela di Cristo: Giovanni Paolo II, il servo dei servi di Dio. Siena: Cantagalli. 2007. 
  • Chiesa contestata: 10 tesi a sostegno del cattolicesimo. Casale Monferrato: Piemme. 2007. 
  • Chiesa del nostro tempo: prolusioni 2001-2007 III. Casale Monferrato: Piemme. 2007. 
  • Rieducarsi al cristianesimo: il tempo che stiamo vivendo. Milán: Mondadori. 2008. 
  • Intervista su Dio: le parole della fede, il cammino della ragione. Libro entrevista por Andrea Galli. Milán: Mondadori. 2012. 
  1. 1,0 1,1 Lentz, Harris M. (2002). Popes and Cardinals of the 20th Century: A Biographical Dictionary. McFarland & Company. p. 162. ISBN 9780786410941.